خبرنگاران رسانه‌های دولت زیر فشار دولتی ها؛ حقوقی که با انتظارات همخوانی ندارد

اخیرا برخی از مسوولان دولتی به خصوص مسوولان حوزه استانداری کردستان انتقاد از رسانه های دولتی را باب کرده اند و برای اینکه بر ناتوانی ها و بی برنامگی های خود در استان سرپوش بگذارند می گویند رسانه ها و خبرنگاران دولت در کردستان در انعکاس دستاوردهای دولت ضعیف عمل می کنند و این دستاوردها را به مردم معرفی نمی کنند.

به گزارش گولان سقز به نقل از کردتودی، گویا انتقاد از خبرنگاران و رسانه های زیرمجموعه دولت از سوی برخی از مسوولان دولتی کردستان این روزها مُد شده و هر مسوولی از ارشد تا میانی و پایین بدون اینکه شناختی اولیه از رسانه داشته باشند، خبرنگاران و رسانه های دولتی را به باد انتقاد می گیرند اما جالب اینکه برخی از این مسوولان اصلا نمی دانند کدام رسانه دولتیه و آدرس محل کارش کجاست و در ثانی کارکرد یک رسانه چیست! آنان فکر می کنند رسانه تنها برای تعریف و تمجید آن هم از شخص مسوول راه اندازی شده و کارکردی خارج از این ندارد.

اگرچه برخی از رسانه ها دولتی محسوب می شوند اما در مجموع رسانه هستند و ساختار و کارکرد رسانه ای خود را باید حفظ کنند، دولت باید فعالیتی مثبت انجام داده باشد که رسانه ها آن را برجسته کنند زمانی که کاری صورت نگرفته رسانه ها چی رو باید منعکس کنند و این سوالی است که انتظار می رود مسوولان دولت در کردستان پاسخ آن را به رسانه ها بدهند. 

این روزها در شبکه های اجتماعی همه به نوعی کارشناس رسانه و تبلیغات شده اند و نقش دایه دلسوزتر از مادر را برای دولت بازی می کنند و طوری ژست می گیرند که انگار همه کم کاری های دولت زیر سر خبرنگاران و رسانه ها اعم از دولتی و غیردولتی است.

مسوولان دولتی همواره می گویند رسانه های منتقد دولت هجمه تاریخی علیه دولت شروع کرده اند و بی محابا و با اغراض سیاسی دستاوردهای دولت را زیر سوال می برند و معتقدند این رسانه ها تنها تخریب می کنند و مطالب آنها انتقاد نیست اما در مقابل هیچگاه از خبرنگاران دولتی این سوال را نپرسیده اند شما با چه ظرفیت و انگیزه ای می خواهید از دولت حمایت کنید آیا حقوق و مزایایی دارید و یا مشکلی دارید که برطرف کنیم.

آیا مسوولان دولتی در کردستان می دانند که رسانه های منتقد، هوای خبرنگاران خود را دارند و آنها را از هر لحاظ تامین می کنند و نمی گذارند آب تو دلشون تکون بخوره و آنان با فراغ بال و بدون دغدغه فعالیت می کنند. اگرچه می دانم خبرنگاری شغلی سخت و بی مزد و درآمد است اما هدفم تنها مقایسه بین سطح درآمد خبرنگاران رسانه های دولتی و غیردولتی است.

و اینکه آیا مسوولان دولت می دانند حجم کار ما رسانه های به 'اسم دولتی' چندین برابر منتقدین است و شبانه روز در خواب و بیداری باید هوای دولت را داشته باشیم بدون اینکه دولت سراغی از ما بگیرد و این سوال را مسوولان باید جواب بدهند که با چه رویی این همه توقع و انتظار از رسانه ها و خبرنگاران دولتی دارند در حالیکه مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی که متولی اصلی و مستقیم حوزه رسانه در کردستان است راه رسانه های دولتی را بلند نیست و بعد از چند سال از فعالیتش در این سمت در کردستان تاکنون سری هم به رسانه های دولتی نزده است.

از بی توجهی مسوولان دولتی کردستان به رسانه های همسو درد دل زیاد است و نمی دانم کجای کار را بازگو کنم، اما این روزها رقابت در شبکه های اجتماعی برای حمایت کورکورانه از دولت زمانی شدت یافته که مسوولان ارشد استان هم در این شبکه ها فعال هستند و در برابر دیدگان آنها بر سر اینکه چه کسی بیشتر از دولت حمایت کند و رسانه های دولتی را در کم کاری در اطلاع رسانی از دستاوردهای دولت زیر سوال ببرد، رقابت شدیدتر می شود.

خبرنگاران اغلب رسانه ها و بیشتر دولتی ها در همه شرایط حامی دولت بوده اند و برای پوشش برنامه های دولت سنگ تمام گذاشته اند اما هیچ گاه هیچ مسوولی دولتی برای رفع مشکلات خبرنگاران قدمی برنداشته و حمایت از رسانه ها تنها به سخنرانی ها محدود شده و نمونه عینی و عملی ندارد.

پایین بودن دستمزد، نبود بیمه، نداشتن مسکن و دیگر مزایا از جمله اصلی ترین مشکلات خبرنگاران کردستانی است که در این میان خبرنگاران دولتی هم با برخی از این مشکلات دست و پنجه نرم می کنند.

مسکن مهر خبرنگاران که نزدیک به یک دهه از آغاز ساخت آن می گذرد و بلاتکلیف باقی مانده یکی از هزاران نمونه بی توجهی به خبرنگاران است. در حالی که مسوولان دولتی تعاونی و پیمانکار را مقصر به تاخیر افتادن بهره برداری از واحدهای مسکن مهر خبرنگاران و هنرمندان می دانند اما فراموش کرده اند که وظیفه نظارت و کنترل بر فعالیت پیمانکار و تعاونی با خود مسوولان بوده است و اینکه چرا خود را مبرا از هرگونه تقصیری می دانند، جای سوال و تعجب دارد.

اگر ما خبرنگاران انتظار حق و حقوق و مزایای بیشتری از مسوولان داشته باشیم انتظار خارج از عرف، منطق و اخلاق نیست. مصداق این انتظار ما از مسوولان حضور همراه با آنان در تمام برنامه های کاری و جلسات روزانه و شبانه آنها در مرکز استان و شهرستان ها است. زحمات طاقت فرسایی که خبرنگاران می کشند و بابت آن حداقل مزدی هم دریافت نمی کنند و بیمه هم ندارند و تنها می توان گفت فی سبیل الله زحمت می کشند.

اگر مسوولان به جلسات می آیند و زحمت می کشند در برابر آن حق جلسه، حق ماموریت و اضافه کاری دریافت می کنند اما خبرنگاران از همه این مزایا محرومند و تنها خستگی جلسات برایشان می ماند.

از سوی دیگر در میان انتظاراتی که دولت از خبرنگاران زیرمجموعه خود دارد سایر خبرنگاران رسانه های غیردولتی شاید بگویند وضعیت دولتی ها از ما بهتر است اما به راستی این گونه نیست و ما تنها نام دولتی بودن را یدک می کشیم با انبوهی از انتظارات بی خود و بی جهت.

انتظار در برابر انتظار شاید منطقی تر و به اعتدال نزدیکتر باشد اما وقتی انتظارات یک طرفه می شود و این خبرنگاران هستند که باید انتظارات را برآورده کنند و طرف مقابل هیچ وظیفه ای برای رفع مسایل و مشکلات خبرنگاران نداشته باشد دیگر کار سخت و خبرنگار بی انگیزه می شود. اگر مسوولان دولتی از خبرنگاران انتظاری نداشته باشند به تبع ما هم انتظاری از آنان نداریم اما وقتی انتظارات آنان سر به فلک می گذارد ما هم به عنوان انسان و به تبع انتظار آنان توقعاتی باید داشته باشیم که باید آن را برآورده کنند. 

همین مسوولان دولتی استان کردستان که انتظار دارند ما خبرنگاران رسانه های دولتی از آنها حمایت کنیم گویا خود هم علاقه ای به انعکاس دستاوردهای سازمان متبوعشان ندارند و پس از درخواست ها و تماس ها و پیگیری ها مکرر خبرنگاران برای انعکاس دستاوردهایشان تمایلی به مصاحبه و گفت و گو ندارند و اینقدر سخت اطلاعات به خبرنگار می دهند که ما هم از انعکاس این دستاوردها پشیمان می شویم.

اینجا یک نکته حائز اهمیت است یا مسوول دولتی عملکردی نداشته که بخواهد منعکس کند یا اعتقادی به رسانه ها ندارد و یا اینکه نمی خواهد دستاوردهای این دولت برجسته شود که مسوولان ارشد استان به جای حمله کردن به رسانه های دولتی و گلایه از آنان این مسوولان را به چالش بکشانند و از آنها عملکرد بخواهند.

در عصری که در سایه فعالیت شبکه های اجتماعی و فضای مجازی اطلاعات و رویدادها در کمتر از ثانیه مخابره می شود تازه برخی از مسوولان استان کردستان در تماس خبرنگاران شناخته شده دولتی در استان برای انعکاس دستاوردهای دولت معرفی نامه و هماهنگی با حراست و طی کردن روال اداری می خواهند که این شیوه منسوخ شده و در جای خود هم جالب توجه است.

دست آخر اینکه ما خبرنگاران مظلوم کردستان به خصوصی آنهایی که نام دولتی را یدک می کشند و باید به هزاران جا در قبال فعالیت های قانونی خود جوابگو باشند از دولت می خواهیم اگر انتظار حمایت از دولت را دارند که (اینک نیز این حمایت ها به طور گسترده انجام می شود)، ما هم انتظار حمایت های جدی را داریم و اگر هم توان حمایت ندارند درخواست می کنیم کاری به کار ما نداشته باشد و ما را به حال خود رها کند تا بیشتر در میان مشکلات خود غرق شویم.

یادداشت: فرزاد نویدی

انتهای پیام/

برچسب ها :

نظرات کاربران :

دیدگاه های ارسالی شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نام	*
کد امنیتی