از قدردانی تا گلایه‌های مردم زلزله زده سرپل ذهاب/ زلزله‌زدگان: دولت هنوز در سردرگمی به سر می‌برد + عکس

با آنکه مراحل آواربرداری و اسکان اضطراری در بیشتر روستاهای مناطق زلزله زده کرمانشاه به اتمام رسیده اما هنوز مشکلات قطعی آب و برق و نبود سوخت در این روستاها به قوت خود باقی است و مردم معتقدند دولت هنوز در سردرگمی به سر می برد.

به گزارش گولان سقز، کردتودی نوشت؛ شامگاه یک شنبه بیست و یکم آبان ماه 96 زلزله‌ای به بزرگی ۷.۳ ریشتر غرب کشور را به لرزه درآورد که بر اثر آن 7 شهرستان و 1900 روستای استان کرمانشاه آسیب جدی دیدند؛ سید قاسم جاسمی نماینده مردم کرمانشاه در مجلس شورای اسلامی معتقد است «90 درصد روستاهای کرمانشاه ویران شده‌اند».

امروز چهارم دیماه 96 که 43 روز از این حادثه تلخ می‌گذرد مردم رنجدیده مناطق زلزله‌زده کرمانشاه تلخی این واقعه را درک کرده و تقریباً با آن کنار آمده‌اند؛ امروز تقریبا آن ضجه‌ها و گریه‌های روزهای اول زلزله تمام شده و مردم در تکاپو و تلاش برای برای بازسازی یک زندگی نو هستند.

سازمان‌های ‌مختلف از جمله سپاه پاسداران از روزهای اول زلزله با استقرار قرارگاه‌ها و دفاتر خود در این مناطق در کنار مردم بوده و علاوه بر امدادرسانی و خدمات رسانی همدرد آنها نیز بوده‌اند.

امروز دیگر در اکثر مناطثق زلزله‌زده کار امدادرسانی، آواربرداری، اسکان اضطرارای در چادر به پایان رسیده و اقدمات خدمات رسانی وارد مرحله اسکان موقت در کانکس‌ها شده که در برخی مناطق حتی پیشرفت صد درصدی هم داشته است.

اما اسکان موقت تنها بخشی از مشکلات این مردم است و مشکلاتی نظیر نبود آب، برق و خدمات درمانی همچنان به قوت خود باقی است؛ روستای «تپه ماران» سرپل ذهاب یکی از روستاهایی است که اسکان موقت تقریباً در آن رو به پایان است اما مردم آن از نبود آب و برق گلایه دارند و این را به مسؤولین قرارگاه خدمات رسانی شهید عباسی سپاه کردستان که در این منطقه انجام وظیفه می‌کند، منعکس می کنند. متأسفانه شرکت‌های آب و برق نیز تاکنون در این موضوع ورود پیدا نکرده‌اند و مردم معتقدند دولت در سردرگمی به سر می‌برد!

دایه حنیفه نیز که یکی از سالخوردگان این روستاست و با عصا راه می‌رود وضعیت کنونی روستای «تپه ماران» را مدیون زحمات سپاه کردستان می‌داند و معتقد است کسانی که برای خدا کار می‌کنند نیار به تعریف و تمجید کسی ندارند!

او از غم از دست دادن بستگانش اندوهگین است و می‌گوید: 26 نفر از فامیل‌هایش را در این زلزله هولناک از دست داده‌ و تنها یک پسر برایش باقی مانده که آن هم همسرش اجازه نمی‌دهد پیششان برود و به ناچار تنهایی درون یک کانکس اهدایی قرارگاه خاتم‌الانبیا (ص) زندگی می‌کند.

دایه حنیفه می‌گوید: من لایق این همه خدمت و توجه نیستم اما باز با این وجود از خیرین می‌خواهم برایم سرپناهی بسازند.

کمی آن طرف‌تر مردی با دست به تلی از آوار اشاره می‌کند که پیش از این محل نگهداری گوسفندانش بوده و ادامه می‌دهد: حالا دیگر چیزی برایم باقی نمانده. من مانده‌ام و خانه‌ای که دیگر وجود ندارد.

او می‌گوید: اما می‌خواهم با استفاده از چوب، شاخه‌های نی و نایلون دوباره آغل بسارم و در آن گوسفند نگهداری کنم تا اینکه ببینیم در آینده مسؤولین چه تصمیمی برایمان خواهند گرفت.

انتهای پیام/

برچسب ها :

نظرات کاربران :

دیدگاه های ارسالی شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نام	*
کد امنیتی