براساس نرخ دلار؛

یارانه ای که باید 4 برابر می شد، اما نشد/6 سالی که جیب را خالی و سفره را خالی تر کرد

آذر ماه سال 89 برای اولین بار در دولت دهم با ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد اولین یارانه 45 هزار و 500 تومانی به حساب سرپرست خانوارها واریز شد.

به گزارش گولان سقز به نقل از کردتودی، این اولین یارانه موجی از شادی را دل خانواده ها راه انداخت اما کمتر از چند ماه بعد از واریز اولین یارانه، قیمت انرژی، اقلام خوراکی، پوشاک، زمین، خانه و به طبع آن همه چیزهای دیگر و با احتساب افت ارزش پول ملی و تورم رو به رشد گذاشت، موجی از افزایش قیمت در سطح کشور در تمامی رده ها از کم اهمیت ترین اقلام تا ارزشمندترین آن با سیر صعودی روبه رو شده است.

اولین یارانه واریزی در سال 89 برابر با دلار هزار و 100 تومانی بود یعنی در آن زمان هر 45 هزار و 500 تومان پول یارانه برابر با 41 دلار و 36 سنت بود.

با بررسی تغییراتی که در طول این 6 سال در عرصه بین المللی، داخلی، افزایش قیمت ها و حتی افزایش دلار روی داده است و با در نظر داشتن اینکه ارزش دلار به 4 هزار و 55 تومان رسیده است باید پرسید، یارانه 45 هزاری توان رقابت با دلار 4 هزاری را دارد؟

با بررسی نرخ دلار و مقایسه آن با یارانه مردم ایران با حسابی سرانگشتی افزایش بیش از 3 و نیم برابری را شاهد خواهیم بود یعنی تقریبا یارانه امروز مردم ایران باید 166985 تومان بود!

یعنی به طور دقیق تر هر ایرانی باید 167 هزار تومان از دولت بابت حق انرژی خود دریافت می کرد، که متاسفانه این رقم از سال 89 تاکنون یعنی از زمان آغاز یارانه به مردم در همان رقم اصلی مانده است.

یک خانواده 4 نفره امروز باید 661760 تومان از دولت بابت حق انرژی خود دریافت می کردند که هنوز هم این رقم همان نرخ 6 سال قبل است و از مرز 182000 هزار تومان تجاوز نکرده است.

وقتی یارانه ارتباط مستقیم با انرژی دارد و با برداشت تحریم ها، دولت در ازای معادلات نفتی و غیرنفتی خود دلار دریافت می کند، چرا همان دلار را مستقیم و بدون تبدیل به تومان به هر ایرانی که یارانه دریافت می کند، نمی دهد؟

از سوی مردم اگر بررسی شود هیچکس مخالف دریافت دلار به جای یارانه نیست، با این حساب زحمت تبدیل دلار به ریال هم از دوش دولت برداشته خواهد شد؟!

ارزش یارانه 45 هزار تومانی، در واقع 10هزار تومان است! این قیمت در واقع هیچ گره ای از کار مردم باز نمی کند و در همان حال هم منتی بر سر مردم می رود و مسئولان کشوری راه به راه پرداخت این رقم ناچیز را مصیبت و عزای وارده به دولت می خوانند و هر ماه بر سر پرداخت آن کلی چرتکه و بالا و پایین می اندازند.

واقعیت این است که پرداخت سه هزار و پانصد میلیارد تومان از محل درآمدهای صنعت نفت برای یارانه نقدی به معنای تزریق مستقیم پول نفت و گاز به جامعه آن هم برای مخارج جاری است!

به عبارت دیگر، دولت هزینه واقعی شدن بخشی از قیمت‌ ها را در حوزه‌ های دیگر با پول نفت جبران می‌کند. درست است که دولت با واقعی‌ تر شدن قیمت برخی خدمات و حامل ‌های انرژی، یارانه کمتری در این بخش‌ ها می‌ پردازد ولی در واقع با پرداخت یارانه نقدی آن هم از محل درآمدها و منابع صنعت نفت، همان یارانه صرفه‌ جوئی شده را به شکل دیگری پرداخت می‌ کند.

حال و روز مردم ایران امروز مثال، مثلی است که می گوید به حال مردمی باید گریست که دخلشان 18 و خرجشان 20 !!!!

انتهای پیام/

برچسب ها :

نظرات کاربران :

دیدگاه های ارسالی شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نام	*
کد امنیتی