یادداشتی به قلم پیمان کریمی/

اهداف شبکه های ماهواره ای سست کردن بنیان خانواده های ایرانی است

اگر سریال های ماهواره ای يك رمان بود و هر شب به اجبار فصلي از آن را برای خانواده و فاميل مي خوانديد، آيا واقعا از گفتن محتويات اين داستان شرم نداشتيد كه اكنون در كانون خانواده به تماشای زندگي خوكان نشسته ايد؟

به گزارش گولان سقز، شايد همين ديروز بود كه نگاه ها قفل در جعبه ها نبود! در ميهماني ها شور و شوقي وجود داشت و صدا فقط صداي بازيگران نبود.

تاكنون فكر كرده ايم  ده سال پيش كه الماسي و فارسي وانی وجود نداشت مردم چگونه وقت را مي گذراندند و چگونه سرگرم بودند؟

از اين مهمتر آيا هيچ وقت به مجموعه هايي كه همچون ادويه اي، خواسته يا ناخواسته به مزه ی زندگيمان اضافه مي كنيم فكر كرده ايم؟

جالب اينكه والدينی كه كنار كودكشان به تماشای اين سريال ها مي نشينند، اگر دوستي در مجلسي سوالي در رابطه با داستان فلان سريال بپرسد و خواهان تشريح مجموعه شود همان افراد غرق در تماشا از بازگو كردن واقعيات براي اطرافيانشان شرم دارند!!!

به كجا پيش ميرويم؟

اگر به خودتان اهميت نمي دهيد نگران آينده ی فرزندانتان باشيد! انتظار داريد كه آينده كودكتان با اين سبك از رسانه به كجا پيش برود؟

يكي در ٢٠ سالگي به دنبال پدر ميگردد! يكي در ٢٠ سالگي با بچه اي در شكم آواره است! ديگري در واقعي بودن پدر خود مُردد است! يكي بزور بچه ی خود را به فلاني نسبت مي دهد! ديگری در DNA فرزند خود شك دارد! آن يكي اسرارش در وصيت نامه اش پنهان است! يكي سقط مي كند، يكي قتل، يكي طمع و ديگري تجاوز و يكي ...

غرق در چه شده ايد؟

اگر اين مجموعه ها يك رمان بود و هر شب به اجبار فصلي از آن را برای خانواده و فاميل مي خوانديد، آيا واقعا از گفتن محتويات اين داستان شرم نداشتيد كه اكنون در كانون خانواده به تماشای زندگي خوكان نشسته ايد؟

به كجا پيش مي رويم؟

چرا اين مزخرفات به ظاهر متمدن را شبكه های مورد حمايت غرب براي مهد تمدن ما پخش مي كنند! آيا بجز سستي بنياد خانواده به وسيله ي رسانه هدف ديگري دارند؟

از مجموعه ی قبلي چه درس و پند مهمي عايد خود، همسر و كودكتان شد تا اين يكي بخواهد اندرزی ديگر نصيبتان كند؟

آيا در سری قبلي و قبلي ترها چيزي جز حسد، طمع، شك، انتقام، مقايسه، بغض، كينه، تجاوز، خيانت و زندگي كفتار گونه ديديد كه انتظار داريد اين يكي برای خود و خانواده شما آموزنده باشد؟

به فرهنگ واقعي خودمان برگرديد، غرق در تماشای صميميت، احترام، شادی، دلگرمي و آرامش شويد.

آنان را همان بس كه در لجن فراموشی فرهنگ خود غرق شده اند تا شايد از ديدگاه خود اينگونه متمدن و غربي شوند.

یادداشت از شهروند خبرنگار گولان سقز_پیمان کریمی

برچسب ها :

نظرات کاربران :

دیدگاه های ارسالی شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نام	*
کد امنیتی