بنام نیازمندان و به کام مسئولان/

سفره هایی که به بهانه نیازمندان پهن می شود

این شبها به بهانه ها و برنامه های مختلف حضور مسئولین شورای اداری شهرستان را در مراسم ضیافت افطاری می بینیم که متاسفانه برای بسیاری از اقشار جامعه خوشایند نیست، چه بسا نیازمندان شهرمان منتظرند که مسئولین آنان را شبی مهمان سفره افطار خود کنند.

به گزارش خبرنگار گولان سقز، ماه مبارک رمضان، ماه نزول قرآن، ماه تزکیه نفس انسان هاست.روزها یکی پس از دیگری سپری می شوند و در این شهر خیلی ها در کنار کسب و کارشان مطیع امر الهی در بحث روزه داری هستند و برخی دیگر بنا به دلایل موجه از این امر معزور و افراد دیگری هم غافلند.

یکی از فضائل ماه رمضان به یاد فقرا و نیازمندان بودن است که انسان روزه دار در هنگام گرسنگی و تشنگی بیشتر آنان را یاد و دست یاری به سویشان دراز می کند.

این ماه براي هر کس و هر قشري رنگ و بويي خاص دارد ولی متاسفانه در این روزگار مردم با پهن کردن سفرهای مجلل بیشتر از هر برهه ی زمانی اسراف می کنند و افراط و تفریط به حد خودش می رسد.

در سالهای گذشته می دیدیم که کمیته امداد با همکاری چندین خیر اقدام به برپایی سفره های افطاری برای خانواده های تحت پوشش می کردند که این اقدام در جای خود پسندیده بود و امسال نیز باتوجه به حفظ شان و احترام خانواده های مددجو سبدهای کالا در میان آنان توزیع شد.

اما بازار مهمانی های افطاری ادارات شهرستان در این شب ها جای خود دارد. این شبها به بهانه ها و برنامه های مختلف حضور مسئولین شورای اداری شهرستان را در مراسم ضیافت افطاری می بینیم که متاسفانه برای بسیاری از اقشار جامعه خوشایند نیست.

در حقیقت امسال با توجه به بیانات مقام معظم رهبری که سال اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل نامگذاری شده است اما باز مدیران در برپایی مراسم افطار اسرار زیادی دارند. پهن کردن سفره های رنگی و ریخت و پاش های آنچنانی با هزینه بیت المال به بهانه ثواب بردن از این ماه چیزی جز اسراف نبوده و دارای هزینه های مازادی است که لازم است مسئولان شهرستان آن را در نظر بگیرند.

این هزینه های تجملاتی و اسرافی در حالی است که رهبر معظم انقلاب بارها در فرمایشاتشان خطاب به مسئولان یادآور شده اند که بی جهت پول بیت المال را اسراف نکنند و خلاف آنرا هم حرام دانسته اند.

با توجه به اینکه افطاری های دولتی به دور از ثواب و سادگی است و بیشتر جنبه تشریفاتی و تجملاتی را دارد و به زبان ساده تر بار مسئولیتی را نیز به همراه دارد.

سخنی با مسئولین محترم شهرستان؛

جناب مسئول ارج نهادن برای ادبا، شعرا، ورزشکاران و... نیازی به برپایی افطار ندارد!

 آیا بهتر نیست هزینه های این افطاری که به راحتی حیف و میل می شوند در میان خانواده های نیازمند بصورت یارانه یا سبد کالا تقسیم شود تا سرپرست آنان سر سفره افطار با شرم لقمه برندارد؟!

آیا بهتر نیست با در نظر گرفتن ضرورت رعایت سنت افطاری، شئونات افطاری دادن نیز رعایت شود؟!

بهرحال این فطاری ها و هزینه هایی که برای آن صرف می شود در میان اقشار مختلف جامعه بازتاب خوبی ندارد و فردای روز قیامت باید در درگاه پروردگار جوابگو باشیم.

انتهای پیام/

برچسب ها :

نظرات کاربران :

دیدگاه های ارسالی شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نام	*
کد امنیتی