گفتگوی اختصاصی/

درد دل های یک معلول هنرمند سقزی/ خواهرم گوش و زبان من و مادرم است

محمد اردیبهشت سال جاری پدرش را به دلیل عارضه قلبی از دست داده و هم اکنون با مادر و خواهر 10 ساله اش زندگی می کند و که می گوید: خواهرم گوش و زبان من و مادرم است.

به گزارش خبرنگار گولان سقز، ناشنوایان جزئی از مردم این جامعه هستند که شاید فراتر از تصور دیگران از لب خوانی هایی که در صحبت هایمان انجام می دهیم مفهوم و منظور ما را بفهمند اما این ما هستیم که متوجه منظور و مفهوم اشاره ای آنها نمی شویم و گرفتن گزارش از یک ناشنوا کار ساده ای نیست ولی من توانستم مصاحبه کوتاهی با ناشنوای هنرمند سقزی داشته باشم.

جمعی از معلولان سقز برای اولین بار آثارشان را شامل نقاشی، عکاسی، معرق و آثار دست ساخت در قالب نمایشگاه برای نشان دادن توانمندی و فروش آن روز سه شنبه در معرض دید عموم قرار دادند.

این نمایشگاه که شامل 150 اثر است به مناسبت روز جهانی معلولان در نگارخانه ارشاد اسلامی تا 20 آذر برپاشده است. 

(آثار طراحی محمد حاجی ایوب در نگارخانه فرهنگ و ارشاد اسلامی سقز)

در این نمایشگاه چند آثار از محمد حاجی ایوب توجه بیشتر تماشاگران را به خود جلب کرده بود که خود وی نیز در آن محل حضور داشت.

پسری قد بلند که در مراسم روز جهانی معلولان نیز در بالای سن مشغول به کشیدن نقاشی بود.

محمد 18 ساله در گفتگو با خبرنگار ما، علت معلولیتش را مادرزادی عنوان کرد و افزود: مادرش نیز مادرزادی کر و لال است.

محمد اردیبهشت سال جاری پدرش را به دلیل عارضه قلبی از دست داده است و هم اکنون با مادر و خواهر 10 ساله اش زندگی می کند و می توان گفت که خواهرم گوش و زبان من و مادرم است.

وی در رابطه با علاقه اش به طراحی و نقاشی گفت: از کودکی به نقاشی علاقه خاصی داشتم و همیشه در اوقات فراغت به این کار مشغول می شوم.
این معلول سقزی در پاسخ به این سوال که از معلول بودن خود عاجز نیستی؟ می گوید؟مگر می شود که عاجز نشد(به نشانه تأسف سری تکان داد)!!!

آرزو داشتم قبل از مرگ پدرم برای یک بار هم که شده صدایش را می شنیدم!!!

آرزو دارم که وقتی در خانه را می زنند خودم متوجه صدای زنگ در شوم نه آنکه خواهرم با اشاره مرا متوجه کند!!!

آرزو دارم الان که تنها مرد خانواده هستم می توانستم مسئولیت خانه را به دوش  بکشم!!!

دوست داشتم مثل تمام همکلاسی هایم در مدرسه به سخنان معلمم گوش می دادم ولی متاسفانه فقط متوجه لب تکان دادن وی می شوم!!!

دوست داشتم هیچگاه بخاطر معلولیتم مورد تمسخر بچه های مدرسه ام قرار نمی گرفتم!!!

دوست داشتم با همکلاسی های همسن خودم در یک کلاس درس می خواندم!!!

دوس داشتم که به درد دل های خواهرم که سالم است گوش دهم و کمک حالی برای درس هایش باشم و... دل پری داشت. اشک در چشمانش حلقه بست و در آخر گفت: کاش هیچوقت پدرم ما را تنها نمی گذاشت.

محمد در ادامه ضمن اشاره به اشتغال جامعه معولین اظهار داشت: کاش مسئولین شهرستان ما را درک و بفکر اشتغال معلولین بودند. الان مادر و خواهرم بجز مستمری ماهانه کمیته امداد هیچ منبع درآمد دیگری ندارند و همیشه حسرت می خورم که نمی توانم کاری کنم تا جای خالی پدرم کمتر نمایان شود.

وی در پایان با ابراز گله مندی از امکانات لازم و محدود برای جامعه معلولین گفت: امکانات ما محدود است و می طلبد که مسئولان استانی توجه بیشتری به شهرستانها خصوصاً سقز که دومین شهر استان است، مبذول فرمایند.

شهرستان سقز دارای چهار هزار و 33 معلول شناسایی شده است.
   

انتهای پیام/

برچسب ها :

نظرات کاربران :

دیدگاه های ارسالی شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نام	*
کد امنیتی