گزارش اختصاصی/

دلواپسان نهضت سواد آموزی چشم انتظار صندلی سبز بهارستان

دلواپسان نهضت سواد آموزی چشم انتظار صندلی سبز بهارستان هستند تا باری دیگر شاهد آن باشند که یک نماینده کُرد زبان فقط به مسائل عمرانی و گرفتن طرح ها و پروژه های بخش خصوصی و دولتی توجه نمی کند بلکه برای تغییر در تمام عرصه ها وکیل الرعایای بی چون و چرای تمام اقشار جامعه است.

به گزارش خبرنگار گولان سقز، تعداد زیادی از بانوان آموزش دهنده نهضت سواد آموزی که با نماینده مجلس داشتند بحث بر سر بلاتکلیفی و نداشتن امنیت شغلی انجام گرفت. در حقیقت مطالبه این زحمتکشان فرهنگی  که با رو انداختن و درب منازل رفتن تا بیسوادی را ریشه کن کنند خواسته نا متعارفی نیست که نتوان برای آن اقدام اساسی کرد.

مطالبات این تلاشگران :

1. داشتن امنیت شغلی ثابت تا بتوانند به این امر خطیر و خدا پسندانه همچنان ادامه دهند.
2. حداقل بعنوان آموزشیار یا حق التدریسی از آنها استفاده شود.
3. آموزش دهندگانی که درصد قبولی دانش آموزان بیشتری را دارند و بطور مستمر فعالیت می کنند دارای حق اولویت برای آموزشیاری یا حق التدریسی باشند.
4. افرادی که  دانش آموز نهضت سواد آموزی بوده و پس از گذراندن تحصیلات دانشگاهی بعنوان آموزش دهنده در نهضت فعالیت می کنند بعنوان چهره درخشان معرفی شده و دارای اولویت برای آموزشیاری یا حق التدریسی باشند.
5. سهمیه، انتقال و جذب جدید نیروی کار باعث یک نوع سر درگمی بین آموزش دهنده ها شد چون تعداد سهمیه آنها نوسان پیدا می کند به نوعی در حق آنها اجحاف صورت می‌گیرد.
6. طرح اصلاح تبصره 10 ماده 17 قانون تعیین تکلیف استخدامی.

اهمیت این نشست زمانی بود که بحث در مورد آموزش دهنده و آموزشیار شد چرا که این دو مقوله هر کدام دارای تعاریف متفاوتی می باشند؛ آموزش دهنده نهضت به کسی گفته می شود که به درب منازل رجوع کرده یا از طریق گرفتن آدرس از مدارس به دنبال افرادی است که بیسواد هستند و فقط به تعداد قبولی که از دانش آموزان دارد با کسر حق بیمه، مالیات و سپرده مبلغی را دریافت می کند اما آموزشیار فردی است که نوعی قرارداد با درآمد ثابت در ماه دارد.

با توجه به مطالب فوق الذکر نماینده مجلس شورای اسلامی اظهار کرد که تا کنون فرق این دو مقوله را ندانسته و مطمئن هستند که بیش از 90 درصد نمایندگان مجلس هم نمیدانند.

 بیگلری افزود: حتماً این مطالبات را به صحن مجلس خواهند کشید و برای دفاع از حقوق از دست رفته این قشر فرهنگی پیگیری های لازم را انجام خواهند داد.

نهضت سواد آموزی در 7 دی ماه سال 1358 به فرمان حضرت امام خمینی رحمةالله تشکیل شد و اساسنامه نهضت سواد آموزی در سال 1363 تصویب شد که بر اساس ماده 6 آن آموزش یاران با داشتن دیپلم و 5 سال سابقه فعالیت در نهضت به استخدام آموزش و پرورش در خواهند آمد.

در سال 1380 مجلس تصویب کرد که آموزش یاران نهضت سواد آموزی به جز آزمون استخدام نشوند همچنین در سال 1388 بر اساس قانون مصوب شده معلمان حق التدریسی به استخدام آموزش و پرورش درآمده که آموزش یاران نهضت سواد آموزی که تا قبل از سال 1370 با داشتن شرایط ویژه در نهضت مشغول به کار بودند استخدام شده، همچنین افرادی که دارای شرایط ویژه و داشتن مدرک دانشگاهی و سابقه 60 ماه فعالیت مستمر در نهضت بودند به استخدام در آمدند اما آموزش یارانی که بعد از سال 88 به نهضت سواد آموزی وارد شده اند مشمول این قانون نمی باشند.

 اصلاحیه تبصره 10 ماده 17 قانون تعیین تکلیف استخدامی معلمین حق التدریسی و آموزش یاران نهضت سواد آموزی در وزارت آموزش و پرورش مصوب 17\6\1395 به تایید شورای نگهبان رسید.  تبصره 10 وزرات آموزش و پرورش مکلف است مربیان پیش دبستانی و نیروهای خرید خدمات آموزشی را که از طریق شرکت های عمومی یا خصوصی در آموزش و پرورش به کار گرفته شده اند همچنین حق التدریسی غیر مستمر را که قبل از سال 1391 با آموزش و پرورش همکاری داشته اند به منظور تامین نیروی حق التدریسی با عناوین معلم (آموزگار یا دبیر)، مربی پرورشی، مربی بهداشت و مشاور اداری با توجه به ارتباط رشته ی تحصیلی (منحصر به دوره متوسطه) مقطع تحصیلی حداقل کاردانی، جنسیت، نیاز منطقه ای و سنوات همکاری با آن وزارتخانه، بدون الزام به رعایت ماده 8 این قانون به کار گیرد، استفاده از سایر نیروها در این زمینه ممنوع است.

 بار مالی ناشی از اجرای این قانون در حد سقف حق التدریس سالانه و از محل حق التدریس پرداختی به کارکنان رسمی و بازنشستگان آموزش و پرورش تامین می گردد که بکارگیری این نیروها الزامی برای استخدام رسمی نمی باشد این قانون از تاریخ 31\6\1395 لازم الاجرا است.

حالا باید افرادی که در نهضت سواد آموزی  به صورت آموزش دهندگان و به صورت مستمر از سال 91 به بعد فعالیت کرده اند منتظر بمانند تا نماینده مجلس شورای اسلامی شهرستان سقز و بانه این موضوع را به صحن علنی مجلس بکشاند. در اینکه بیگلری برای گرفتن امتیازات ویژه در اجرای طرح های عمرانی، سد سازی، فرودگاه و سرمایه گذاری در بخش خصوصی و دولتی از مجلس در دوره گذشته و حالا نقش بی بدلیل و تاثیر گذاری داشته اند هیچ شکی نیست و بابت زحماتی که کشیده اند جای تقدیر و تشکر دارد اما بحث آموزش دهندگان نهضت یک بحث سراسری و کلی است که امیدواریم با درایتی که در مهندس پیگیر و خستگی‌ناپذیر وجود دارد با اتحاد بین نمایندگان استان و استان های همجوار و لابی گری هر چه بیشتری بین دیگر مراکز این خواسته و مطالبه بر حق را دوباره به صحن علنی مجلس بکشاند.

 در حقیقت بازنگری در تبصره 10 ماده 17 قانون تعیین تکلیف استخدامی حق تمام اشخاصی است که در نهضت سواد آموزی فعالیت می کنند چون تعداد زیادی قبل از سال 91 بطور مستمر فعالیت نداشتند و این مصوبه اجحاف در حق کسانی است که بعد از سال 91 بطور کامل و مستمر فعالیت داشته اند بدون اینکه حتی سنوات خدمت آنها پرداخت شده باشد.

دلواپسان نهضت سواد آموزی چشم انتظار صندلی سبز بهارستان هستند تا باری دیگر شاهد آن باشند که یک نماینده کُرد زبان فقط به مسائل عمرانی و گرفتن طرح ها و پروژه های بخش خصوصی و دولتی توجه نمی کند بلکه برای تغییر در تمام عرصه ها وکیل الرعایای بی چون و چرای تمام اقشار جامعه است.

 نویسنده: آراس قربانی پور

انتهای پیام/

برچسب ها :

نظرات کاربران :

دیدگاه های ارسالی شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نام	*
کد امنیتی